بررسی توانایی HI-6 در مهار یا برگرداندن اثر پاراکسون بر روی پاسخ انقباضی عضله دو سر گردن جوجه به تحریک الکتریکی

  سابقه و هدف: یکی از آثار سمی ارگانوفسفره‌ها فلج عضلات اسکلتی است که در نهایت باعث مرگ می‌شود. اکسایم‌ها تقریباً تنها آنتی‌دوت‌های شناخته شده برای جلوگیری یا برگرداندن اثرات سمی ارگانوفسفره‌ها بر روی عضلات اسکلتی می‌باشد. در این مطالعه اثرات احتمالی غلظت‌های مختلف اکسایم نسبتاً جدید HI-6 در پیشگیری یا برگرداندن تغییرات ایجاد شده توسط پاراکسون در عضلات اسکلتی بر روی بافت عصب-عضله دو سر گردن جوجه بررسی گردید.   مواد و روشها : در این مطالعه تجربی می باشد.برای این منظور عصب حرکتی عضله گردن جوجه با فرکانس 1/0 هرتز و مدت زمان پالس 2/0 میلی ثانیه (با ولتاژی بالاتر از ولتاژ مورد نیاز برای ایجاد حداکثر پاسخ) برای تولید تکانه‌های انقباضی منفرد تحریک شده و پاسخ‌های انقباضی بصورت ایزوتونیک توسط فیزیوگراف ( نارکو) ثبت گردید. با توجه به یافته‌های قبلی، غلظت 1/0 میکرومولار پاراکسون که قدرت انقباضی عضله را بیش از دو برابر افزایش می‌داد، مورد استفاده قرار گرفت. سپس اثر غلظت‌های مختلف HI-6 برای مهار یا برگرداندن اثر پاراکسون مورد بررسی قرار گرفت.   یافته‌ها : HI-6 با غلظت 1000 میکرومولار تقریباً تمام اثرات پاراکسون (اگر قبل، همرا و یا بعد از پاراکسون به محیط بافت اضافه شود) را خنثی کرده و یا از آن جلوگیری می‌کند. غلظت‌های 30، 100 و 300 میکرومولار HI-6 بترتیب 2 5 ، 50 و 75 درصد از اثرات پاراکسون را برگردانده یا مهار می‌کند. غلظت 10 میکرومولار HI-6 اثر قابل ملاحظه‌ای نداشت. HI-6 با غلظت 1000 میکرومولار به تنهایی 20 % اندازه تویچ‌ها را نسبت به کنترل کاهش می‌دهد.   نتیجه‌گیری : در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد که HI-6 در مقادیر بکار برده شده می‌تواند بعنوان آنتی‌دوت پاراکسون بکار برود، هر چند که در غلظت‌های بالاتر ممکن است اثرات دیگری نشان دهد.